Wczytywanie strony www.naszetrzebownisko.wist.com.pl
Wczytywanie strony ....
www.naszetrzebownisko.wist.com.pl
Nasze Trzebownisko
Wiejski serwis internetowy
pod patronatem
Stowarzyszenia Przyjaciół Trzebowniska
36-001 Trzebownisko, powiat rzeszowski
 Potrzebni środowisku

Przez dziesiątki lat rola nauczyciela w środowisku wiejskim była szczególna. Nauczyciel był osobą, która nie tylko uczyła młodych pisania i czytania w ojczystym języku, ale też kształtowała zaangażowane postawy społeczno – obywatelskie, dzieci i ich rodziców. Była to autentyczna misja ludzi, którzy uczyli i wychowywali, ale też mobilizowali i organizowali do pracy społecznej, kulturalnej, sportowej.

Tak rozumiane i realizowane w praktyce posłannictwo nauczycieli z wiejskiej szkoły w Trzebownisku, sprawiało, iż wielu z nich cieszyło się niekwestionowanym szacunkiem środowiska, będąc zwykle wzorem i autorytetem.

Tak też można powiedzieć o pracy i postawie współczesnych pokoleń nauczycieli naszych szkół. Choć nie ma co ukrywać, także w tym zawodzie, pewne wartości zdewaluowały się, a konsumpcyjny styl życia i metoda pracy „od do”, i tutaj znalazły naśladowców. Cytowane niżej, a zaczerpnięte z kroniki szkolnej, przykłady ścisłej współpracy na linii szkoła – wieś oraz jakże cennych dla środowiska działań i inicjatyw zatrudnionych w placówce oświatowej nauczycieli, niech będą dla dzisiejszych Pań i Panów Profesorów, wzorem, ale i zachętą do naśladownictwa. Bo także dziś wieś Trzebownisko potrzebuje pro społecznych nauczycieli, będących zarazem ostoją ludzkiej mądrości, uczciwości i solidarności.

Praca nie tylko w charakterze nauczyciela
  • OKRES II WOJNY ŚWIATOWEJ. Przykładem patriotycznej postawy nauczycieli z naszej szkoły był ich udział w ruchu oporu, a nade wszystko w akcji tajnego nauczania. Jak zapisano w kronice: Kierownikiem ośrodka tajnego nauczania w tutejszej gminie był kierownik szkoły Stanisław Marczyk, a w skład komisji egzaminacyjnej wchodzili Tadeusz Kloc z Zaczernia i Józef Leja z Łukawca. W Trzebownisku komplety tajnego nauczania o pełnym zakresie szkoły powszechnej prowadziła Wiktoria Brandys.
  • ROK SZKOLNY 1946/47. Każdy z nauczycieli prowadził działalność pozalekcyjną w ramach różnych organizacji masowych zrzeszających uczniów oraz kółek zainteresowań.Drużyna harcerzy, którą opiekowała się Wiktoria Brandys, urządziła wieczór św. Mikołaja (m.in. odegrali Jasełka) oraz zorganizowała Święto Matki. Członkowie koła PCK (opiekunka Józefa Nowakowa) przeprowadzili zbiórki uliczne i zakupili apteczkę oraz wysłali żołnierzom na Gwiazdkę 24 paczki. Nauczycielka Maria Pobereźnik odpowiadała za działalność Spółdzielni Uczniowskiej „Pszczółka”.
  • ROK 1949/50. Aniela Sztajer opiekowała się biblioteką szkolną i prowadziła dożywianie, zaś Aniela Malec nadzorowała funkcjonowanie Szkolnej Kasy Oszczędności. Kierownik szkoły Stanisław Sztajer, wspomagany przez Anielę Malec, prowadził też chór i sekcję amatorskiego teatru. Wszystkie 3 nauczycielki brały czynny udział w pracach miejscowego Koła Gospodyń Wiejskich, przygotowując różne prelekcje i szkolenia.
  • MAJ ROKU 1950. W salach lekcyjnych otwarto dostępną dla mieszkańców wsi wystawę książek oraz wieczór książki.
  • ROK SZKOLNY 1958/59. Kółko recytatorskie prowadzi Józefa Lech. Kółko hafciarskie nadzoruje Stanisława Szostak. Kółkiem tanecznym kieruje Zofia Kazik, zaś kółkiem sportowym – Anna Hadam.
  • ZIMĄ 1961 roku podjął działalność Uniwersytet Powszechny TWP. Na pogadanki i odczyty przychodzi jednorazowo do 100 rodziców. W zajęciach kursu kroju i szycia uczestniczyło blisko 30 kobiet i dziewcząt. W ramach wieczorowego kursu dla dorosłych, nie posiadających świadectwa klasy VII, pełne wykształcenie podstawowe uzupełniło 14 osób.
  • LATA SIEDEMDZIESIĄTE. Szkoła odnosi znaczące sukcesy w rozwoju sportu wśród uczniów. Szkolne drużyny piłki nożnej, lekkoatletów, biegaczy, zajmują czołowe miejsca w zawodach rejonowych i wojewódzkich Jest w tym osobista zasługa autentycznych pasjonatów sportu szkolnego Władysława Greli, dyr. Jana Kościaka oraz Jana Przygórzewskiego. Także zespoły artystyczne: Zespół Pieśni i Tańca oraz kwartet wokalny, pracujące pod kierunkiem Henryki Grelowej i Krystyny Poźniak, są goraco oklaskiwane na przeglądach i okazjonalnych koncertach, m.in. w Filharmonii Rzeszowskiej

Można liczyć na rodziców

Od kilkudziesięciu lat ważną rolę w życiu szkoły i realizacji jej zadań spełnia Komitet Rodzicielski. Oto wybrane z kroniki, przykłady inicjatyw i konkretnych przedsięwzięć podejmowanych przez to gremium oraz inne organizacje funkcjonujące we wsi, na rzecz szkoły, nauczycieli i uczniów.

  • Koło Rodzicielskie z imprez i festynów oraz zbiórek przekazało szkole 73 tys. zł, z czego zakupiono pomoce naukowe do fizyki i anatomii, dofinansowano zakup radioodbiornika „Aga”, oprawiono obrazy do sal (rok 1948);
  • Komitet Rodzicielski zakupił: 2 szafy, 3 miednice, dzbanki, ręczniki, mydelniczki, zegar ścienny (rok 1949);
  • Dochód z 3 zabaw oraz środki ze zbiórki ulicznej przekazano no ogrodzenie szkoły. Przewodniczącym Komitetu jest Stanisław Tomaka, pomagają mu m.in. Kazimiera Kloc (skarbnik), Józef Bereś, Maria Wcisło, Stanisława Szluz (rok 1952);
  • Atrakcją tradycyjnej zabawy noworocznej (styczeń 1959) były podarki zakupione przez Komitet Rodzicielski (KR kieruje Józef Dodolak);
  • W ramach ogólnopolskiej akcji 1000 szkół na tysiąclecie Polski, w maju 1959 powstaje Komitet Rozbudowy Szkoły, na czele ze Stanisławem Tomaką (przewodniczący), Kazimierzem Szostakiem (sekretarz) i Władysławem Rzucidłą (skarbnikiem);
  • W trakcie roku szkolnego 1959/60 Komtet Rodzicielski (przewodniczący Marian Ćwiok), wraz z gronem nauczycielskim organizuje wspólne odrabianie lekcji dla uczniów słabszych.
  • Ze środków Komitetu Rozbudowy Szkoły oraz funduszy OSP w latach 1963-1965 udało się nadbudować piętro na obiekcie remizy OSP, gdzie urządzono 4 mieszkania dla nauczycieli.
  • Od 1966 roku działacze Komitetu Rodzicielskiego podejmują różnorakie starania w celu gromadzenia środków i zakupu deficytowych materiałów budowlanych na rozbudowę szkoły. Od 1969 roku osobiście nadzorują przebieg robót.
  • W styczniu 1972 na czele Komitetu Rodzicielskiego na kolejną kadencję staje Władysława Bereś (przez 11 lat kierowała pracą KR), jej zastępcą jest Tadeusz Bereś. Pomagają im m.in. Julian Spirała i Jan Kloc.
  • Komitet Rodzicielski jest współorganizatorem uroczystości (27 maja 1973) odznaczenia wsi Krzyżem Grunwaldu II klasy, za udział mieszkańców w ruchu oporu podczas okupacji hitlerowskiej i poniesione z tego tytułu ofiary.
  • Zajęcia w nowym roku szkolnym 1974/75 odbywają się w nowym dobudowanym skrzydle szkoły. Młodzież ma też do dyspozycji piękną salą gimnastyczną. Obiekty te kolejny raz rozbudowane w latach 1996 - 1997, systematycznie modernizowane i doposażane, stanowią do dziś podstawę bazy lokalowej szkół w naszej wsi.

Także w latach dziewięćdziesiątych jak również po kolejnej reformie oświaty w roku 1999, prawidłowe funkcjonowanie szkoły w znacznym stopniu warunkowane było ścisłą współpracą dyrekcji z rodzicami i aktywem środowiska.

Od roku 2005/06 czele Rady Rodziców Szkoły Podstawowej stoi MARIUSZ CHMIEL, wcześniej funkcje tę sprawowali STANISŁAW TOMASIK, potem ZOFIA ŻELAZKO. Zasługą Rady jest m.in. ufundowanie Szkole Sztandaru; uroczystość taka odbyła się w czerwcu 2004 roku. Tradycyjnie już Rada dofinansowuje i organizuje paczki noworoczne, nagrody dla najlepszych uczniów, wycieczki krajoznawcze.

Dobrze też układa się współpraca dyrekcji Gimnazjum z rodzicami i ich reprezentacją Radą Rodziców. W latach 1999-2003 Radą Rodziców kierowała Maria Mitka. Z jej inicjatywy - wspólnie z nauczycielami historii - podjęto działania na rzecz przybliżenia uczniom dziejów wsi. Służyły temu spotkania z żołnierzami państwa podziemnego i uczestnikami walk z hitlerowskim najeźdzcą w czasie II wojny światowej. W roku szkolnym 2006/07 pracą tejże Rady kieruje JOLANTA WOŹNY. W tej chwili, w centrum zainteresowania tego gremium leżą przede wszystkim kwestie związane z budową gimnazjum.

Funkcjonowanie placówek szkolnych w całym powojennym okresie, ich systematyczna rozbudowa i modernizacja, wszystko to było możliwe w znacznym stopniu dzięki ofiarności grona społeczników skupionych w Komitecie Rodzicielskim, dzięki stałej współpracy grona nauczycielskiego z wiejską społecznością. Warto także dziś, kiedy nauczyciel jest bardziej urzędnikiem państwowym niż społecznikiem, kiedy o misji tego zawodu nie wszyscy pamiętają, częściej sięgać po tamte doświadczenia. Dla pożytku całego środowiska – mieszkańców wsi i NASZYCH SZKÓŁ.

Opracował: red. RYSZARD BEREŚ

Ostatnia aktualizacja dokumentu: 10.07.2007

do  góry
Zalecana rozdzielczość: 1024*768
Najlepiej oglądać w: Firefox 2+, IE 5.5+, Netscape 7+
UWAGA! Do poprawnego działania strony wymagane
jest włączenie obsługi java script w przeglądarce!

..::: © designed by PP :::..