Niebawem, na miejscu starego młyna koło mostu otwarty zostanie okazały dom mieszkalny (hotel?) mieszczący 15 samodzielnych lokali mieszkalnych. Młyn przypominać więc będą jedynie fotki publikowane na łamach naszego serwisu oraz fakty zanotowane w naszej Kronice "Z kart historii". Zapisano tam, iż młyn ruszył w 1925 roku. Wybudowało go sześciu młodych trzebowniczan, którzy w ten sposób zainwestowali dolary zarobione w Ameryce.

Po awarii silnika parowego poruszającego młyńskie żarna, zainstalowano silnik Diesla, zaś ok. roku 1950 - elektryczny. Po II wojnie młyn upaństwowiono, w ostateczności - podupadł. W latach siedemdziesiątych od GS odkupił go Tadeusz Szwagiel, potomek jednego z grupy "6 młynarzy". Młyn zaprzestał pracy w 2001 roku. W 2007 jego mury przeszły w ręce nowego właściciela, który postanowił przekształcić ruinę w elegancki hotelik.

Zanim rozbudowany i zmodernizowany obiekt zostanie zasiedlony, przypomnijmy sylwetki pierwotnych jego właścicieli. Cenne informacje na ten temat przesłał nam Ken Wisz, nasz stały czytelnik z USA, potomek innych imigrantów z Trzebowniska. Szczegóły dotyczące 6 młynarzy zaczerpnął on z amerykańskiego serwisu Ellis Island. Prezentacja w kolejności przybycia trzebowniczan do Ameryki:

• Walenty Szary s. Jana. Przypłynął 5 marca 1910 na statku "Zieten": z niemieckiej Bremy. Udał się do swego brata przyrodniego Jana Kota przebywającego z DuBois w Pensylwanii. Lat 19, wzrost 155 cm, blondyn, oczy niebieskie, potrafi czytać i pisać, pracownik rolny;
• Stanisław Szary, s. Jana. Przybył 15 lutego 1911 statkiem "Kaiserin Augusta Victoria" z Hamburga; udał się do DuBois. Lat 18, włosy blond, oczy niebieskie, wzrost 162 cm. Razem z nim z Trzebowniska przyjechali: Franciszek Kloc, Józef Rzucek i Jan Rzuciło;
• Jan Tomasik, s. Jana. Przypłynął na "Kaiser Wilhelm II" z Bremy w dniu 22 kwietnia 1913. Zatrzymał się u swego brata Walentego Tomasika w Lackawannie. Miał 19 lat, wzrost 165 cm, włosy ciemne, oczy brązowe. Razem z nim za Ocean wyemigrowali: Wojciech Kloc i Stanisław Świder;
• Wojciech Tomaka, s. Jana. Przybył 29 kwietnia 1913 do swego kuzyna Józefa Kloca w Lackawannie. W dokumentach imigracyjnych zanotowano: 18 lat, wzrost 168 cm, blondyn, oczy niebieskie, pracownik rolny. Wojciech zatrzymał się w domu noclegowym Jana Tomaki, rodaka z Trzebowniska, który w Lackawannie przy 657 Center Street prowadził dwa domy podróżne. Kwatera przy 657 Center Street stała się miejscem docelowym wielu trzebowniczan wyjeżdżających do Ameryki za chlebem;
• Jan Majcher, s. Wojciecha. Przypłynął 29 kwietnia 1913 i udał się do swego brata Antoniego Majchra w Johnson w Pensylwanii. Lat 18, wzrost 157 cm, blondyn. Razem z Majchrem z Trzebowniska emigrowali wtedy: Walenty Dodolak, Stanisław Szwagiel, Jan Kloc, Józef Bereś i Józef Dodolak;
• Wojciech Szwagiel, s. Józefa. Data przybycia: 27 maja 1913. Lat 18, niski 150 cm, blondyn, oczy niebieskie, piśmienny, pracownik rolny. Udał się do swego kuzyna Wojciecha Pieczonki, który też mieszkał w noclegowni Tomaki w Lackawannie.

Wspomniany Jan Tomaka, jeden z pierwszych trzebowniskach imigrantów do Zachodniej Seneki, prowadzący w Lackawannie wraz z żoną Weroniką dwa domy noclegowe i kilkanaście apartamentów, po I wojnie należał już do bogatszych mieszkańców tego miasteczka. Stać go więc było, by wysłać syna Paula na studia. W 1924 roku Paul ukończył farmację na Uniwersytecie Bufallo. Ożenił się ze Stellą z d. Wiencek. Wróciwszy do Lackawanny, w latach trzydziestych, przy 85 Ridge Street uruchomił aptekę. Prowadził ją do roku 1950. Warto dodać, iż Paul Tomaka (zdjęcie wyżej) w latach 1935 - 1937 piastował urząd burmistrza Lackawanny. Poniżej publikujemy zdjęcia nagrobków rodziny Tomaków z cmentarza Holy Cross w Lackawannie, przesłane nam przez Kenna Wisza.